Als de tijd vliegt, vlieg dan mee.

Wat gaat de tijd snel! Gisteren ben ik aangekomen in Nicaragua in San Juan del Sur. Niet helemaal in de planning maar zoals de titel van dit verslag al zegt soms moet je meevliegen. En nu liggend in een hangmat is het tijd om mijn avonturen in Costa Rica te vertellen.

Ik relax na aankomst in Costa Rica een aantal dagen in Puerto de Viejo de Talamanca. Leuk hostel, leuke mensen en verder niet veel te doen. Wel bezoek ik het rescue Jaguar center vlak bij en krijg zo een goed beeld van alle dieren die hier in de omgeving wonen. Na een aantal dagen plan ik mijn trip verder naar Tortuguero. Op aanraden van een Belgische jongen boek ik een boottrip van Moin naar Tortuguero. Je bent wel iets meer kwijt maar het is zeker de moeite waard is zijn tip. In de ochtend neem ik de lokale bus naar Limón, ik ontmoet een Nederlands stel die ook de boottocht willen maken en samen met hun neem ik een taxi naar Moin. Het regent keihard en het bootje vertrekt iets later dan gepland. Maar wat een goede tip! Ondanks de regen maken we een prachtige boottocht door de kanalen naar het nationaal park Tortuguero. Onze kapitein Willis blijkt een goede spotter te zijn en we zien allerlei watervogels, luiaards, brulapen en leguanen. Het is echt genieten.

In Tortuguero boek ik bij aankomst een avond schildpadden spotten en een kano tocht in de ochtend. Richting de schildpadden ga ik flink in mijn bergschoenen door mijn enkel. AUW! Maar tanden op elkaar ik wil die schildpad zien! Onderweg zien we ook nog een dikke twee meter lange Boa constricter in een boom. Het is een beetje toeristisch met veel mensen, in groepjes wachten maar uiteindelijk is er een groene schildpad die eieren aan het leggen is en met ons groepje van tien mogen we tweemaal gaan kijken en ik vind het echt heel bijzonder zo'n oud, groot en machtig beest uit de zee die zo voorzichtig haar eieren legt en toedekt. Heel speciaal om mee te maken.

De dag daarna zit de kano tocht er met mijn enkel niet in. Ik ga naar het (enige) gratis medisch centrum in t dorp. Wanneer ik bij de dokter kom vraag ik 'Habla inglés?' 'Si' antwoord ze. Ze kijkt naar mijn voet tuit haar lippen en zegt: 'No good, not walking for one week, give you medicine and bandage' Haha oké dat had ik zelf ook wel kunnen bedenken en met een stripje ibuprofen en een rolletje drukverband loop ik de kamer weer uit. 'No walking anymore!' Waarschuwt ze nog een keer.

Toch plan ik die dag alweer mijn trip verder. Ik maak het mezelf wel wat gemakkelijker in plaats van met het openbaar vervoer boek ik een rechtstreekse boot-bus shuttle naar La Fortuna. Op de boot ontmoet ik twee Belgische meiden Eveline en Silke, zij gaan met dezelfde shuttle richting La Fortuna. Op de boot regent het wederom keihard en we worden zeiknat. Gelukkig blijft mijn bagage redelijk droog. Aangekomen in La Fortuna blijkt het hostel waarin we willen slapen vol, bij de buren hebben ze nog wel een drie persoons kamer en we besluiten die met zijn drieën te nemen. We boeken een korte hiking trip rondom de vulkaan en een bezoek aan de hotsprings. De hiking trip gaat redelijk goed met mijn enkel echter zien we weinig tot niks want het regent wederom tropisch hard. Zelfs de gids zegt dat dit wel heel extreem is en dat je normaal beesten ziet en heel mooi uitzicht hebt op het meer en de vulkaan. Tja hij kan ons alles wijsmaken vandaag zien wij alleen maar wolken en onze bergschoenen om te kijken waar we onze voeten neer moeten zetten. De hotsprings maakt het wel weer goed. Met kaarsjes en een drankje in de hand krijgen we een modder gezicht behandeling van onze gids. We horen dat het aan de Pacific beter is en alle drie hebben we na zoveel dagen regen behoefte aan zon. We reizen door naar Montezuma in de hoop daar zon te hebben.

En of we dat hebben! We nemen een shuttle van La Fortuna naar Puntarenas, vanuit daar de ferry naar Paquera en als laatst de bus naar Montezuma. Een volle dag reizen maar wel zon, een prachtig strand en een klein gemoedelijk dorpje. Na twee dagen strand begint het toch wel weer bij mij te kriebelen en ik plan mijn trip naar het noorden naar Liberia. In de shuttle op weg naar Liberia kom ik een Zweeds stel tegen die die dag nog doorreizen naar Nicaragua. Ik kan met hun mee de grens over reizen dus dat besluit ik te doen. De grensovergang verloopt soepel. In Rivas neem ik afscheid van hun en neem de bus naar San Juan del Sur. Ik ben in Nicaragua!