At the end of the world!

Daar ben ik dan. Aan het eind van de wereld. Één van de redenen waarom ik naar Zuid Amerika wilde, Patagonië. En oké het is even een temperatuur verschilletje van 30 naar bijna 0 maar mooi is het hier wel. Ik beland in een leuk backpackers refugio del mochilero. Allerlei leeftijden en culturen bij elkaar. Mensen die op weg zijn voor de reis van hun leven; Antarctica. En vooral veel fietsers die hier in Ushuaia hun reis starten (sommige op weg naar Alaska) of eindigen en interessante verhalen meebrengen. Hier verblijf ik vijf nachten en daarna verhuis ik naar het hostel waar ik zal starten met mijn Dragoman trip, bijna een maand kamperen in Patagonië en eindigen in Santiago de Chili. Ik heb er zin in maar zie ook een beetje op tegen de kou in mijn tentje. We zullen het zien en beleven!

Het was nog een hele onderneming om hier te komen en daarom ook een reden voor veel reizigers om niet naar Ushuaia af te reizen. Vijf keer over stappen, een kapotte bus, Chili in en weer uit en 35 uur reizen brengt mij naar deze afgelegen plek. Hiervoor was ik in Puerto Madryn, vlak bij het NP Península Valdés. Een bijzonder stukje natuur op aarde. Allerlei zeedieren (zeeleeuwen, zeeolifanten, pinguïns, orka's en walvissen) verzameld vlak bij elkaar en een prachtige kust. Ook dit is een enorm fijne plek om te verblijven en warm zo'n 30 graden. Ik maak een boottocht om de walvissen van dichtbij te zien maar ook voor niks kun je ze vanaf het strand bij Punta Flecha op nog geen 50 meter bewonderen. Ik maak nog een boottocht om de Commerson's dolfijnen te zien die alleen in Patogonië leven en breng een bezoek aan Punta Tombo waar duizenden pinguïns aan het broeden zijn. Overal waar je kijkt zie je ze op hun nest zitten. Blijven leuke beestjes om te zien.

Voordat ik aan mijn reis met Dragoman begin maak ik met een stel een prachtige wandeling naar Laguna Esmeralda net even buiten Ushuaia. De dag daarna maken we een boottocht door de Beagle Channel en zien zeeleeuwen, pinguïns en vooral een prachtig uitzicht op besneeuwde bergtoppen. En dan wordt het tijd om van dit kleine leuke groepje wat ik heb ontmoet afscheid te nemen. Twee Argentijnen die hier wonen en drie Israëliërs. Een laatste maaltijd aan de grote tafel in de refugio en een drankje in de gezellige Dublin Irish Pub. Tijd om de Dragoman groep te ontmoeten!